W 1997 roku w Polsce wprowadzono zakaz stosowania azbestu i wyrobów zawierających azbest (ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r., o zakazie
stosowania wyrobów zawierających azbest). Zapobiegło to dalszemu
stosowaniu wyrobów zawierających azbest. Pracownicy byłych zakładów
przetwórstwa azbestu uzyskali uprawnienia do kompleksowej opieki
medycznej.
Pomimo
zakazu produkcji i stosowania wyrobów azbestowych, istnieje potrzeba
dalszego podejmowania działań w celu minimalizowania ryzyka zdrowotnego
dla ludności. Zwiększające się ryzyko występowania chorób
azbestozależnych w ciągu najbliższych dziesięcioleci związane jest
z nagromadzeniem przez lata ogromnych ilości materiałów
azbestowych i zawierających azbest, w szczególności wyrobów budowlanych
znajdujących się w dalszym ciągu w środowisku komunalnym. Emisja
włókien azbestu, będących czynnikiem szkodliwym dla organizmu ludzkiego,
jest wywołana przez mechaniczne uszkodzenia materiałów zawierających
azbest, np. piłowaniem, szlifowaniem narzędziami szybkoobrotowymi oraz
podczas naturalnego procesu destrukcji, np. płyt pokryć dachowych
azbestowo-cementowych o naruszonej przez czynniki atmosferyczne lub
chemiczne powierzchni zewnętrznej. Narzędzia dekarskie okazuje się, mogą być przydatne w walce z usuwaniem szkodliwego czynnika chorobotwórczego.
Cechą szczególną azbestu jest to, że włókna gromadzą się i pozostają w tkance płucnej w ciągu całego życia powodując po wielu latach zmiany chorobowe. Wszystkie rodzaje azbestu są umieszczone na liście czynników rakotwórczych, stanowiącej załącznik nr 1 do Rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z 11.09.1996r Dz.U. nr 121, Poz. 571. „w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki. Chorobotwórcze działanie azbestu jest wynikiem wdychania włókien zawieszonych w powietrzu. Nie stwierdzono ryzyka dla zdrowia wynikającego z wchłaniania pyłu drogą pokarmową. Zaginarka okazuje się być kompletnie bezradna w skali wielkiej wojny z usuwaniem azbestu. Ale zawsze można podjąć próbę walki innymi środkami, o których za chwilę powiemy.
Cechą szczególną azbestu jest to, że włókna gromadzą się i pozostają w tkance płucnej w ciągu całego życia powodując po wielu latach zmiany chorobowe. Wszystkie rodzaje azbestu są umieszczone na liście czynników rakotwórczych, stanowiącej załącznik nr 1 do Rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z 11.09.1996r Dz.U. nr 121, Poz. 571. „w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki. Chorobotwórcze działanie azbestu jest wynikiem wdychania włókien zawieszonych w powietrzu. Nie stwierdzono ryzyka dla zdrowia wynikającego z wchłaniania pyłu drogą pokarmową. Zaginarka okazuje się być kompletnie bezradna w skali wielkiej wojny z usuwaniem azbestu. Ale zawsze można podjąć próbę walki innymi środkami, o których za chwilę powiemy.
Włókna
respirabilne z racji swych wymiarów mogą wnikać głęboko do układu
oddechowego i nie są stamtąd usuwane w wyniku działania naturalnych
mechanizmów oczyszczających. Powodują wówczas trwałe szkody, w tym:
zwłóknienie płuc - azbestozę, choroby nowotworowe jak
rak oskrzela i międzybłoniak opłucnej. Doniesienia kliniczne sugerują
również, że z azbestem może być również związane występowanie innych
nowotworów: krtani, żołądka, jelit, trzustki, jajnika oraz chłoniaków.
Choroby te charakteryzują się długim okresem utajnienia, ujawniają się
od 10 do nawet 50 lat od narażenia na działanie azbestu.Respirabilne
włókna azbestu nie są widoczne gołym okiem, niewyczuwalne dotykiem,
dlatego jedynym ostrzeżeniem dla człowieka jest jego świadomość
o zagrożeniu i stosowanie zasad bezpiecznego postępowania z wyrobami i
odpadami zawierającymi azbest.
Zanieczyszczenie powodujące choroby zawodowe, spotykane w przemyśle i przy pracach z azbestem, to kilkaset tysięcy włókien w 1 m3 powietrza. Poziomy takich zanieczyszczeń występują np. przy pracach remontowych, przy usuwaniu wyrobów zawierających stare izolacje, natryski ognioochronne na konstrukcje stalowe budynków, podczas wymiany elementów urządzeń ciepłowniczych w energetyce. Przy niewłaściwie prowadzonych pracach z wyrobami azbestowymi ilość włókien respirabilnych azbestu w przestrzeniach zamkniętych obiektów może przekraczać kilka, a nawet kilkanaście mln włókien/m3. Takie zanieczyszczenia powietrza w przeszłości występowały w zakładach wyrobów azbestowych, szczególnie przy produkcji tkanin azbestowych, także przy produkcji uszczelnień czy wyrobów azbestowo-cementowych. Dzięki technikom kontroli i ograniczeniu emisji obecnie poziomy zagrożeń zostały zmniejszone, a nawet lokalnie wyeliminowane. Walkę z usuwaniem szkodliwego materiału podejmują także maszyny dekarskie, wykorzystywane przed dekarzy w swojej pracy. Być może będzie to skuteczna metoda walki o zdrowie.
Nie ustalono progowej dawki zanieczyszczeń powietrza pyłami azbestu, której przyjęcie przez organizm jest obojętne dla zdrowia, lub poniżej której nie wystąpią nowotwory. Każda więc dawka czynnika szkodliwego powinna być w miarę możliwości eliminowana z otoczenia człowieka, choć jej obecność nie musi spowodować efektów zdrowotnych.
Zanieczyszczenie powodujące choroby zawodowe, spotykane w przemyśle i przy pracach z azbestem, to kilkaset tysięcy włókien w 1 m3 powietrza. Poziomy takich zanieczyszczeń występują np. przy pracach remontowych, przy usuwaniu wyrobów zawierających stare izolacje, natryski ognioochronne na konstrukcje stalowe budynków, podczas wymiany elementów urządzeń ciepłowniczych w energetyce. Przy niewłaściwie prowadzonych pracach z wyrobami azbestowymi ilość włókien respirabilnych azbestu w przestrzeniach zamkniętych obiektów może przekraczać kilka, a nawet kilkanaście mln włókien/m3. Takie zanieczyszczenia powietrza w przeszłości występowały w zakładach wyrobów azbestowych, szczególnie przy produkcji tkanin azbestowych, także przy produkcji uszczelnień czy wyrobów azbestowo-cementowych. Dzięki technikom kontroli i ograniczeniu emisji obecnie poziomy zagrożeń zostały zmniejszone, a nawet lokalnie wyeliminowane. Walkę z usuwaniem szkodliwego materiału podejmują także maszyny dekarskie, wykorzystywane przed dekarzy w swojej pracy. Być może będzie to skuteczna metoda walki o zdrowie.
Nie ustalono progowej dawki zanieczyszczeń powietrza pyłami azbestu, której przyjęcie przez organizm jest obojętne dla zdrowia, lub poniżej której nie wystąpią nowotwory. Każda więc dawka czynnika szkodliwego powinna być w miarę możliwości eliminowana z otoczenia człowieka, choć jej obecność nie musi spowodować efektów zdrowotnych.
(źródło: e-dach.pl)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz